Οσία Μεθοδία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μεθοδία
Οσία
Γέννηση1861
Κίμωλος
Κοίμηση1908
Κίμωλος
Εορτασμός5 Οκτωβρίου

Η Οσία Μεθοδία είναι Αγία της Ορθόδοξης Εκκλησίας που γεννήθηκε και ασκήτεψε στην Κίμωλο στα τέλη του 19ου αιώνα. Η μνήμη της τιμάται στις 5 Οκτωβρίου.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Οσία Μεθοδία γεννήθηκε στην Κίμωλο στις 10 Νοεμβρίου του 1861. Γονείς της ήταν ο Ιάκωβος, έμπορος, και η Μαρία Σάρδη, άνθρωποι ευσεβείς και πιστοί στον Θεό. Μάλιστα, μετά τον θάνατο του πατέρα της, η μητέρα της οσίας έγινε και αυτή μοναχή με το όνομα Χριστοδούλη. Η Ειρήνη, έτσι ονομαζόταν η Μεθοδία, δεν ήταν το μόνο παιδί της οικογένειας. Είχε επτά αδέλφια, τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια.

Δεν έχουν διασωθεί πολλά στοιχεία για τα παιδικά της χρόνια. Φαίνεται όμως, ότι από μικρή ηλικία την οσία χαρακτήριζε η σεμνότητα, η αγάπη και η αφοσίωση προς τον Θεό, ήταν "οσμή ζωής εις ζωήν"[1],. Πάντα προσπαθούσε να αποφεύγει καθετί βλαβερό που απομάκρυνε την ψυχή της από τον θείο έρωτα[Σημ 1]. Επισκεπτόταν πολύ συχνά την εκκλησία καθώς εκεί πίστευε ότι μπορούσε να βρίσκεται πιο κοντά στον Θεό και να βιώνει πιο έντονα και με κατάνυξη τη θεϊκή παρουσία.

Ανύπαρκτες εξάλλου είναι οι πηγές στις οποίες γίνεται λόγος για τη μόρφωση και την τυχόν επαγγελματική κλίση της οσίας. Φαίνεται όμως, σύμφωνα με τους βιογράφους της[2], ότι δεν ήταν μορφωμένη. Γρήγορα διεφάνη η κλίση της προς τον μοναχισμό. Παρόλα αυτά οι γονείς της, όταν Ειρήνη μεγάλωσε και έφτασε σε ηλικία γάμου, την πάντρεψαν με ένα ναυτικό καταγόμενο από το νησί της Χίου. Ο έγγαμος βίος δεν επηρέασε καθόλου τη Μεθοδία η οποία συνέχιζε την ενάρετη ζωή της, παραμένοντας πιστή στον Κύριο και Θεό της.

Ασκητική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολύ σύντομα η οσία έμεινε μόνη της στη ζωή μετά τον χαμό του συζύγου της στις ακτές της Μ.Ασίας όταν ναυάγησε το πλοίο του. Από αυτή τη στιγμή και για την υπόλοιπη ζωή της αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στον Θεό επιλέγοντας την ασκητική ζωή σ΄ένα μικρό κελί, καθώς το νησί δε διέθετε κοινόβιο μοναστήρι, στο "Μέσα Κάστρο της Κιμώλου. Ο ιερός αυτός τόπος που αποτέλεσε την "εγκλείστρα" [Σημ 2] της σώζεται μέχρι τις μέρες μας.

Μετά από σκληρή και επίπονη δοκιμασία και προετοιμασία η οσία εκάρη μοναχή από τον Αρχιεπίσκοπο Σύρου Μεθόδιο στον ναό της Παναγίας Οδηγήτριας της Κιμώλου και ονομάστηκε Μεθοδία. Από τη στιγμή εκείνη κλείστηκε στο κελί της και έβγαινε μόνο σε ειδικές περιπτώσεις για να προσφέρει βοήθεια σε όσους είχαν την ανάγκη της. Χαρακτηριστικό μάλιστα της φιλανθρωπίας της είναι το γεγονός ότι πολλά από τα αγαθά που της πρόσφεραν οι κάτοικοι του νησιού τα δώριζε στους φτωχούς[3].

Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην προσευχή, τη νηστεία και την άσκηση χωρίς να δίνει σημασία στο φαγητό και τον ύπνο. Το κρεβάτι της ήταν ξύλινο και ο ύπνος της ελάχιστος.Περνούσε ολόκληρο το βράδυ προσευχόμενη ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού. Σε περιόδους νηστείας όχι μόνο δεν έβγαινε από το κελί της αλλά δε δεχόταν καν επισκέψεις.

Μελετούσε το Γεροντικό και τη Φιλοκαλία απαραίτητα βοηθήματα των χριστιανών μοναχών. Παράλληλα όμως επιδιδόταν και σε χειρωνακτική εργασία ράβοντας και πλέκοντας ενδύματα δικά της αλλά και για τους άπορους συμπατριώτες της.

Το κελί της έγινε πόλος έλξης και καταφύγιο των συμπατριωτισσών της που προσέρχονταν εκεί και ζητούσαν τη στήριξη και τον φωτισμό της. Εκείνη γεμάτη αγάπη και φιλάνθρωπα αισθήματα προσέφερε, ό,τι μπορούσε, στερούμενη η ίδια. Ο Αγιορείτης μοναχός Μωϋσής ονομάζει το κελί της "φιλόπτωχο ταμείο".

Επιστολές - συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τη Μαργαρώ, αδελφή της οσίας, έφτασε στις μέρες μας μια επιστολή της η οποία γράφτηκε το 1902 και είχε παραλήπτη τη μικρότερη αδελφή της, την Άννα. Από χέρι σε χέρι κατέληξε στη Θεολόγο και Φιλόλογο ΑΘ.Καραμπέτσου [4] η οποία την παραδίδει προσπαθώντας να διατηρήσει το ύφος και τη διάνοια της οσίας και με κάθε τιμή και σεβασμό στο δικό της αρχικό κείμενο.

Σε κάθε γραμμή της επιστολής διαφαίνεται ο πλούτος της ψυχής της, η φροντίδα και ο καλός της λόγος για όλους, συγγενείς και φίλους, αλλά και κάποια στοιχεία για την καθημερινή ζωής της και τα θαύματά της. Σε πολλά σημεία της απευθύνει προτροπές και νουθεσίες στη μικρότερη αδελφή της ενώ ταυτόχρονα της αποκαλύπτει στοιχεία για την κλήση της από τον Θεό.

Εκτός από την επιστολή έχουν διασωθεί, αλλά δεν έχουν δημοσιευθεί, δυο συλλογές αυτόγραφων κειμένων της οσίας και φυλάσσονται στο αρχείο της οικογένειας του πρωτοπρεσβύτερου Ιωάννη Σπ. Ράμφου[Σημ 3]. Στην πρώτη συλλογή συναντάμε εννέα προσευχές με αιτήματά της προς τον Θεό και στη δεύτερη δυο λόγους εκ των οποίων ο τελευταίος δεν ολοκληρώνεται για άγνωστο λόγο.

Αποδιδόμενα θαύματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατήρ Ιωάννης Ράμφος καταγράφει και διασώζει στο αρχείο της οικογένειάς του ένα από τα πολλά θαύματα που αποδίδονται στην οσία Μεθοδία που έλαβε χώρα πριν την αρρώστια και τον θάνατό της. Μετά από ένα χτύπημα στην πόρτα και καθώς η οσία βγήκε στην αυλή του κελιού της νομίζοντας ότι έφτασε η ώρα του όρθρου και είχε καθυστερήσει, είδε την εκκλησία της Οδηγήτριας λουσμένη στο φως. Το όραμα που είδε μπαίνοντας στο εσωτερικό της ήταν άγγελοι να ανεβαίνουν στον ουρανό. Αυτή ήταν και η τελευταία της Λειτουργία.

Η ιστορία αυτή αποτελεί ένα πολύ μικρό δείγμα των θαυμάτων που αποδίδονται στην οσία τα οποία σώθηκαν και καταγράφηκαν από τους βιογράφους της. Η θεραπεία της ανιψιάς της Δέσποινας, του πνευματικού της ιερέα Γεωργίου Λογοθέτη, μιας γυναίκας της οποίας δεν αναφέρεται το όνομα και θεραπεύτηκε από καρκίνο στο στήθος και πολλά ακόμη όσο ήταν στη ζωή αλλά και μετά τον θάνατό της. Μάλιστα ο μοναχός Αγιορείτης Μωυσής αλλά και ο Αρχιμ. Εμμ. Καρπάθιος [5] κάνουν λόγο για τη δύναμη που έκρυβε η πίστη και το λάδι από το καντήλι της που δεν έσβηνε και μ΄αυτό άλειφε τους πιστούς ασθενείς της.

Η Κοίμηση τη οσίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οσία Μεθοδία κοιμήθηκε στις 5 Οκτωβρίου του 1908 σε ηλικία 47 ετών. Η αρρώστια της ξεκίνησε από ένα πόνο στο πόδι και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Θεός την κάλεσε κοντά του. Μετά τον θάνατό της το σώμα της διατήρησε την ευκαμψία του κάτι που κατά τη χριστιανική παράδοση παρατηρείται μόνο σε ανθρώπους με αγιασμένο βίο[6].

Τα λείψανά της, μετά την ανακομιδή τους, τοποθετήθηκαν στον ναό του Αγ.Σπυρίδωνα και το 1962 τοποθετήθηκαν στον μικρό ναό που φτιάχτηκε από τον π. Ιωάννη Ράμφο πάνω στα ερείπια του κελιού της απ΄όπου μεταφέρθηκαν στον ναό της Παναγίας Οδηγήτριας στις 6 Οκτωβρίου 1991, την ημέρα ανακηρύξεως της οσίας Μεθοδίας σε Αγία, όπου και βρίσκονται φυλασσόμενα μέχρι σήμερα.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χαρ.Μουστάκα, Συνοπτική ιστορία της νήσου Κιμώλου
  • Ι.Ράμφου, Πρωτοπρεσβύτερου, "Μεθοδία"
  • Κων.Βαστάκη, Πρωτοπρεσβύτερου "Η οσία Μεθοδία της Κιμώλου"
  • Βίος και παράκλησις της Οσίας Μεθοδίας εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη
  • Κανών Παρακλητικός εις την Οσία Μεθοδία εν Κιμώλω, ποίημα Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ο θείος έρωτας είναι τέλεια αγάπη του Θείου, που εκδηλώνεται ως άπαυστος πόθος του Θείου. Ο θείος έρωτας γεννιέται σε μια καρδιά που έχει καθαριστεί, διότι σε αυτήν επιφοιτά η θεία χάρη,(Από το βιβλίο του Αγίου Νεκταρίου: Γνώθι σαυτόν. Κεφάλαιο Γ’, Περί Αγάπης, περί θείου έρωτος)
  2. Εγκλείστρα είναι το μικρό κελί ή σπήλαιο. Βλ, Καθ.Κ.Καβαρνού
  3. γεννήθηκε στην Κίμωλο το 1903, συντέλεσε στην προβολή της οσίας Μεθοδίας.Βλ,Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια στο σχετικό λήμμα,Περιοδικό Κυκλαδικό Υώς, Μάρτιος-Απρίλιος 1997

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης (1962). Βίος της Οσίας ημών Μεθοδίας. Αθήνα: Ιωάννου Σπ. Ράμφου. σελ. 73. 
  2. Κωνσταντίνος Βαστάκης (1992). Η οσία Μεθοδία της Κιμώλου. Αθήνα: Βασιλόπουλος. σελ. 19. 
  3. Βίος και Παράκλησις της Οσίας Μεθοδίας. Θεσσαλονίκη: Ορθόδοξος Κυψέλη. 1991. σελ. 9. 
  4. Αθην. Καραμπέτσου (1985). Τρεις αγίες του αιώνα μας. Πειραιάς. σελίδες 70–75. 
  5. και καθηγητή Κωνστ. Καβαρνού, σελ.44
  6. νομοκανονική γνωμοδότηση της Συνοδικής Επιτροπής για την ανακήρυξη της οσίας σε Αγία, Πρωτ.Κων.Δ.Βαστάκη, β΄εκδ.σελ.137

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]